علی سراستاد

دره سر سبز کروم1)

بنه های سرسبز

تک به تک دور از هم

از ته دره تا نوک کوه

ایستاده محکم بر دیواره کوه

 

درکف دره

                         در رود بی آب سنگلاخ

گاه گاهی گلسنگی پر پشت

خانه کرده بر تخته سنگی نه بزرگ

سبزه وخار وریگ ته رود

در کف دره  باهم

می سرآیند آوا

آوای سکوت

نه سکوتی پراز وهم وخیال

سکوتی پرآواز

یک صدا می خوانند

آب، آب، آب

درفراخی دره


  در میان یک دسته درخت                         

استخرآبی

 پر تلولو زنور خورشید

شده بی تاب وتوان

بانگ دارد

این چه زندانی است ؟

گناه من چیست؟

یا آن لاله پژمرده؟

یا آن دسته پرپشت پونه؟

که من اینجا شده ام پا بسته

 

زارع پیر که دستش پرازپینه شده

می رسد از کنج دره

بی اعتنا ونگاهی بر ما

برمی دارد قامه استخر پرآب

آب با صدای شرشری که بلند است

می شود به یکباره روان

جوی خشک مرده

                می شود به یکباره زنده

جوی در کنار و بالای بستر رود

                        می دود با تندی دردرون جوی           

رو به سوی پرچین پراز سنگ باغی

که نه چندان دور است

 

همچنان لاله وخار وخاک وپونه

چشم دارند به آب

با سکوت خود می سرایند آواز

آب، آب،آب

 

لاک کوچک سر خود برده در بوته خار

می خورد سبزی خار

ناگاه ماری زیبا به تندی

میشود ناپدید در میان سنگ وبوته وخار

 

آسمان بالای دره

می درخشد از پاکی

پاک و آبی وشفاف

نور خورشید رایگان می بخشد

 

بچه ها خنده کنان کمی پائین تر

خبر میدهند از پیدا شدن

 آب که زیر سنگی

می جوشد از بستر رود

آنطرفتر از جوشش آب

قوسی از بستر رود

پرشده از آب زلال

بچه ها شا د با کفش و لباس

می دوند داخل آب

و خنده کنان و دلشاد

از صدای آب

می سرآیند

آب، آب ،آب

        

                                                                           

1)    کروم دره ایست مشرف بر دشت خاتون آباد از توابع شهربابک

 

 

  • نویسنده : یزد فردا
  • منبع خبر : خبرگزاری فردا